كاكتوس

بسم الله الرحمن الرحیم

در طی سالهای اخیر سوء مدیریت هایی که در اداره کشور ما رخ داده در کمتر کشوری مشاهده شده است و اگر لطف خداوند نبود هم اکنون شرایطی بسیار بدتر از کشورهای همسایه مان مثل عراق ، افغانستان و پاکستان داشتیم.

شهر میمه به طریق اولی و به صورت ویژه مورد عنایت خداوند قرار دارد. نازیبایی ها ، بی عدالتی ها و سکون حاکم بر شهر به کنار ، خطراتی شهروندان میمه ای را هر روزه تهدید می کند که حتی خودشان هم از آن غافلند .

تصویر فوق مربوط به خیابان شهید شبان می باشد. یک همشهری عزیز با ریختن مصالح ساختمانی، بیش از نیمی از خیابان را گرفته است و همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید بخشی از نیمه دیگر نیز با میلگردهایی که بدون علائم هشدار دهنده رها شده اند اشغال شده است.

مطمئن باشید تا پایان عملیات ساختمانی این همشهری ، کسی از عوامل شهرداری به ایشان تذکری نخواهد داد.

در یکی از کوچه های همین خیابان (کوچه تکیه ابوالفضل) چندین روز است حفاری انجام و خاتمه یافته است اما به شکلی که مشاهده می کنید رها شده است . خدا به موتورسوارانی که قصد عبور از کوچه تاریک را دارند رحم کند .

خطر دیگری که همه روزه مردم میمه را تهدید می کند و البته بسیار مضحک نیز می باشد وضعیت کوچه مجاور مسجد حضرت علی (ع) می باشد. مرور زمان این معضل بزرگ را برای ما عادی کرده است اما مسافرین و مهمانان شهرمان مسلما با تعجب به این پرتگاه رها شده می نگرند.

سالهاست که این پرتگاه بدون ایمن سازی به حال خود رها شده و چهره ای نازیبا برای شهرمان به وجود آورده است و متاسفانه شهرداران متعددی بی تفاوت از کنار این خطر بزرگ گذشته اند.

چهارسال پیش به تقلید از روزنوشته های آقای شیبانی پستی با عنوان روزنوشته های ۱۳۹۲ ارائه کردم. در این روزنوشته خیالی به این مشکل اشاره و حتی با ارائه تصویر فوق سعی کردم خطر را برای مسئولین شهر ملموستر نمایم . ولی دریغ . . .

اما خطر بزرگی که بنده تجربه مواجهه با آن را داشته ام مربوط به زیرگذر مجاور بخشداری است. سالها پیش در حالی که با اتومبیل وارد این زیرگذر می شدم ، از فاصله چند سانتی متری دو خانم که با چادر مشکی در حال عبور از این زیرگذر بودند گذشتم و به طور معجزه آسایی خطر از سر من و آن دو خانم گذشت. همانطور که در تصویر متحرک فوق مشاهده می کنید هنگام ورود به زیر گذر به علت کاهش ناگهانی نور در چند ثانیه اول ، چشم تقریبا هیچ چیز نمی بیند و اگر عابری همان لحظه در این قسمت باشد ممکن است جانش را از دست بدهد.

سالهاست که این زیرگذر محل عبور عابران پیاده و وسایل نقلیه می باشد و خوشبختانه و با لطف خدا هنوز حادثه ای رخ نداده است اما بر مسئولین شهر واجب است برای رفع این مشکل کاری بکنند.

این که بعد از گذشت سالها از وجود این گذرگاه های ناایمن هنوز حادثه ای رخ نداده است همگی لطف خداست. البته اگر مشکلی هم پیش بیاید راحت از کنار آن گذشته و فقط به تسلیت گویی و شرکت در مراسم ترحیم قربانی احتمالی بسنده خواهیم کرد. مانند اتفاقی که در بلوار شهید بهشتی افتاد و مرحوم قرقانی با موتورسیکلت به اتومبیل پارک شده در کنار خیابان برخورد نموده و جان داد. اتفاقی که اگر همان خیابان عریض قبلی بود رخ نمی داد.

والله خیرحافظ و هو ارحم الراحمین

حمیدرضا سراجی